Tuesday, August 12, 2008

Kodak moment (part 2)

Isa sa mga pangalan ay paguusapan namin ngayon. Tulad ni boss, hindi rin maganda ang pagtingin ng mga tao dito. Kung sisiyasatin natin ang mga entry ng ahensiya, mapapansin na bukod kay boss, itong isang pangalan ay parating naisasama rin. Kaya tuloy pinupuna ng mga tao ang araw-araw na pagdalo nito sa kwarto ni boss na parating nakasara pa ang pintuan.

Ang paniniwala ng mga tao ay, tulad ni boss pakay lang nito ay pasikatin ang sariling pangalan. (Kaya okay lang sa kanya na iniwan siya ni boss at nauna nang tumungtong sa entablado sa Subic para tanggapin ang tansong kinagigiliwan)

Dati ay sinubukan tanungin ng isang empleyado kung bakit kasama ang pangalan nito sa mga credits, e wala naman daw siyang naitutulong sa paglikha ng konsepto. Hindi ito pinansin ni boss. Kaya tuloy kung anu-anong pangalan ang naibansag sa kanya tulad ng Mini Me, Santa Claus, at marami pang iba.

2 comments:

Anonymous said...

Mga hunghang hindi siya tao, siya'y isang Mario Serrano!

Kung naging Pilipino si Baby Putik ko, siya ay nasa katauhan na ni Mario Serrano. Mukhang mabait, tahimik pero walastik ang kapit! Napansin ko rin na parang kambal sila sa ugali. Sisiraan lahat ng kasamahan sa trabaho para maiangat ang napakabigat nilang bangko. Di ba sounds like my Baby Putik?!

Mario halika ikaw ang matagal ko ng nawawalang anak. Dede na sa kabilang suso ko, huwag kang mag alala marami pang creative juice dyan. dahil walo ang suso ko. bwahahaha!

Naglalagkit,
Mother Putik

Anonymous said...

Siya ba yun binatokan ko sa elevator?

- freelance Art Director